«Հաղորդման հաջորդ օրն արդեն մեզ մատնացույց էին անում, հետո՝ ավելի ու ավելի»

Ավետիք Իսահակյանի անվան կենտրոնական գրադարանում ապրիլի մեկին՝ «Ծիծաղի միջազգային օրը», տեղի ունեցավ «Միացրեք 13-րդ ալիքը» զվարճալի հաղորդաշարի ստեղծման 50-ամյակին նվիրված միջոցառում:

«Ապրիլի մեկը «Ծիծաղի միջազգային օրն է», նախկինում, հիմա էլ, ասում են՝ խաբելու օրը: Եվ ծիծաղի օրը հեռուսատեսությամբ ծիծաղի օրվան նվիրված երգիծական ծրագրեր էին լինում: Հիշում ենք ծրագրերը, որոնց մասնակցում էին մեր Ֆրունզիկ Մկրտչյանը, Արմեն Խոստիկյանը, Կիմ Երիցյանը... այսինքն, երգիծանքի ծաղկաբույլը,- իր խոսքն այսպես սկսեց դերասան, լրագրող, «Միացրեք 13-րդ ալիքը» հաղորդման հեղինակ ԳԱՐԻԿ ՂԱԶԱՐՅԱՆԸ:- Եվ հանկարծ 1969 թվականին եթեր են մտնում Երևանի Բրյուսովի անվան ինստիտուտի ՈՒՀԱ-ի ուսանողները՝ ունենալով մեծ հաջողություն: Հաղորդման հաջորդ օրն արդեն մեզ մատնացույց էին անում, հետո՝ ավելի ու ավելի: Այն ժամանակ աստղեր չկային, աստղ չէին ասում անգամ Գոհար Գասպարյանին, այսօր բոլորն աստղեր են, ու ցավալի է, որ այդ բառը կորցրել է իր իմաստն ու նշանակությունը»:

«ՈՒրախների և հնարամիտների ակումբի» (KBH, կազմակերպիչ՝ երիտասարդ դասախոս Նորա Ղուկասյան) հիման վրա ստեղծված «Միացրեք 13-րդ ալիքը» զվարճալի հաղորդումից հետո հեռուստատեսային երգիծանքը տարածվում ու դառնում է երգիծական ծրագրերի հիմնական ձևը: Ցավոք, այն տարիներին չի եղել տեսագրություն, և հեռուստատեսային պատմության մեջ կարևոր նշանակություն ունեցող այդ հաղորդումը չի պահպանվել: Սակայն ինստիտուտի պրոռեկտոր Յուրի Մռավյանը հեռուստացույցից ձայնագրել է տեքստը և նվիրել Գարիկ Ղազարյանին: Այդ ձայնագրության հիման վրա 2009-ին, հաղորդման 40-ամյակի օրը, Անանիա Շիրակացու անվան ճեմարանում Գարիկ Ղազարյանը մեծ շոու-ծրագիր է կազմակերպում: Մասնակցում են նրա ուսանողական ընկերները, ճեմարանի գործընկերները, թատերական ստուդիայի սաները, նաև վաղեմի բարեկամը՝ ժողովրդական արտիստ Ռաֆայել Քոթանջյանը: Այդ հին ձայնագրությամբ ու նոր տեսագրությամբ պատրաստված հաղորդումները ներկայացվեցին «13-րդ ալիքը 50 տարեկան է» միջոցառման հյուրերին: Եղան նաև հումորային ելույթներ, ողջույնի խոսքեր:

Դերասանուհի ՋՈՒԼԵՏԱ ԲԱԲԱՅԱՆՆ ասաց, որ ներկա է եղել հաղորդման 40-ամյակին, ներկա է 50-ամյակին, հույս հայտնեց, որ 100-ամյակին էլ կմասնակցի: Նշեց, որ Գարիկ Ղազարյանը երկար տարիներ ղեկավարել է «Երգիծանք ու հումոր» ռադիոհաղորդումը, որին ինքն էլ հաճախ մասնակցել է. «Եվ այդ ժամանակից մինչ հիմա՝ շուրջ 50 տարի, մենք ընկերներ ենք: Ես կուզեի, որ ավելի ընդգրկուն դառնար քո գործունեությունը, նոր հեռուստահաղորդումներով ներկայանայիր, որովհետև այսօրվա հումորը, գիտեք, ինչպիսին է դարձել»:

Անանիա Շիրակացու անվան Ճեմարանի տնօրեն ԱՇՈՏ ԱԼԻԽԱՆՅԱՆԸ «13-րդ ալիքի» մեծ երկրպագուն է: Նրա կարծիքով ապրիլի մեկը՝ հաղորդման եթեր հեռարձակելու օրը, Գարիկ Ղազարյանի երկրորդ ծննդյան օրն է. «Նրանք, ովքեր 1969-ին ինձ պես 15 տարեկան էին կամ գոնե 12, ինձ շատ լավ կհասկանան, որովհետև մեկ օրում Գարիկը դարձավ մեր խոսակցության հիմնական նյութը: Կրկնում էինք, ուղղակի անգիր էինք արել հաղորդման ժամանակ հնչած բոլոր ռեպլիկները: Ճակատագիրը մեզ միացրեց 1990-ին՝ ճեմարանի ստեղծման օրը: Գարիկը Հայկուհի Խուդավերդյանի հետ եկել էր մեզ ողջունելու: Ապշել էի, մոտեցա, ասացի, որ լավ հիշում եմ իրեն, ու այդ օրվանից նա դուրս չեկավ ճեմարանից: Ստեղծեց թատերական ստուդիա, որը մինչ օրս ակտիվորեն գործում է»: Աշոտ Ալիխանյանն ընթերցեց հաղորդման 40-ամյակի առիթով իր գրած տեքստը: Խոստովանեց, որ գրելու հատուկ ձիրք չունի, առաջին փորձն էր, բայց բոլորը վկայել են, որ հաջողված է, դահլիճը թնդացել է ծիծաղից ու ծափահարություններից: Եզրահանգեց՝ այն, ինչ սրտից է գալիս, արժեք ունի:

Գարիկ Ղազարյանը երկար տարիներ աշխատել է հեռուստատեսությունում, ռադիոյում, պատրաստել է հեղինակային ծրագրեր («Երգիծանք և հումոր», «Եթեր 40», «Կադրում և կադրից դուրս», «Նախաբեմ», «Օթյակ»), խաղացել է թատրոնում, հեռուստաներկայացումներում: Դասավանդել է «Անանիա Շիրակացի» ճեմարանում, այդ ուսումնական հաստատության թատերական ստուդիայի հիմնադիր-ղեկավարն է: Սակայն նրան ավելի շատ հիշում են որպես «13-րդ ալիքի Գարիկ»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ